مقایسه تبخیر تعرق واقعی حاصل از داده های سنجش از دور با بهره گیری از روش گرام اشمیت و الگوریتم سبال با داده های لایسیمتری (مطالعه موردی؛ شرکت کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر)

یکی از مولفه‌های مهم در معادله‌ی بیلان آب تبخیر تعرق می‌باشد که اهمیت به‌سزایی در مدیریت منابع آب دارد. هم‌چنین در علوم مختلف تلاش بر این است که روش‌های سخت‌افزاری به نرم‌افزاری تبدیل شوند. یکی از روش‌های نرم‌افزاری تعیین تبخیر تعرق واقعی استفاده از سنجش از دور و بهره‌گیری از تصاویر ماهواره‌ای می‌باشد. با توجه به اهمیت میزان تبخیر تعرق واقعی در تخصیص منابع آب در تحقیق حاضر با استفاده از تصاویر ماهواره‌های لندست 8 (دارای تفکیک مکانی مناسب) و مودیس (با تفکیک زمانی مناسب) میزان تبخیر تعرق واقعی نیشکر در کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر تعیین و با مقادیر حاصل از لایسیمتر مقایسه گردید. بدین منظور ابتدا تصاویر لندست 8 و مودیس به روش گرام اشمیت در بازه‌ی زمانی 16 روزه ادغام و میزان تبخیر تعرق واقعی نیشکر با استفاده از الگوریتم سبال برآورد گردید. هم‌چنین میزان تبخیر تعرق واقعی با استفاده از تصاویر لندست 8 و الگوریتم سبال نیز به‌دست آمد و در نهایت نتایج دو روش با روش لایسیمتری و با یکدیگر مورد مقایسه آماری قرار گرفتند. مقایسه نتایج نشان دادند که میانگین تفاضل مطلق بین تبخیر تعرق واقعی روش تلفیق تصاویر و لایسیمتر 55/0 میلی‌متر در روز، این شاخص بین تبخیر تعرق واقعی تصاویر ماهواره‌ای لندست به‌صورت مجزا و لایسیمتر 063/0 میلی‌متر بر روز و مقدار میانگین تفاضل مطلق دو روش سنجش از دور 58/0 به‌دست آمد. هم‌چنین در سطح پنج درصد تفاوت معناداری بین دو روش سنجش از دور ملاحظه نگردید.